آساتیم | بازی، سرگرمی، فیلم، سریال، انیمه و انیمیشن

فیلم "Me Before You" که در سال 2016 منتشر شد، یکی از آثار قابل توجه در ژانر درام و رمانتیک است. این فیلم با بازی امیلیا کلارک در نقش لوئیزا کلارک و سم کلافلین در نقش ویل ترینر، داستانی تأثیرگذار و احساسی را روایت می‌کند. در این مطلب، به بررسی و نقد این فیلم خواهیم پرداخت و نقاط قوت و ضعف آن را از زوایای مختلف مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

خلاصه داستان

"Me Before You" داستان دختری به نام لوئیزا (لو) کلارک را روایت می‌کند که پس از از دست دادن شغلش، به عنوان پرستار برای مردی به نام ویل ترینر، که به دلیل تصادف فلج شده و به ویلچر وابسته است، مشغول به کار می‌شود. لو با شخصیت پرانرژی و مثبت خود تلاش می‌کند تا زندگی ویل را که به افسردگی دچار شده، تغییر دهد. در این مسیر، رابطه‌ای عاطفی و پیچیده بین این دو شکل می‌گیرد که داستان فیلم را به پیش می‌برد.

بازیگری

امیلیا کلارک در نقش لوئیزا کلارک

امیلیا کلارک که بیشتر به خاطر نقش دنریس تارگرین در سریال محبوب "بازی تاج و تخت" شناخته می‌شود، در این فیلم نقش دختری ساده و شاداب را ایفا می‌کند. بازی کلارک در این نقش، گرمی‌و انرژی خاصی به شخصیت لوئیزا می‌بخشد. اما باید گفت که تماشاگران ممکن است با دیدن او در این نقش، دچار نوعی عدم تناسب شوند؛ چرا که کلارک در "بازی تاج و تخت" در نقش زنی قدرتمند و مسلط ظاهر شده و تغییر به شخصیتی ساده و مهربان ممکن است برای برخی از مخاطبان قابل باور نباشد.

سم کلافلین در نقش ویل ترینر

سم کلافلین نیز در نقش ویل ترینر به خوبی ظاهر شده است. او توانسته است تناقضات درونی شخصیت ویل، از جمله ناامیدی و در عین حال تمایل به زندگی، را به خوبی به تصویر بکشد. کلافلین در انتقال احساسات پیچیده ویل به تماشاگر موفق بوده و این امر به واقعی‌تر شدن شخصیت او کمک کرده است.

فیلمنامه

فیلمنامه "Me Before You" بر اساس رمانی به همین نام از جوجو مویز نوشته شده است. داستان فیلم به شکلی روان و بدون پیچیدگی‌های زائد روایت می‌شود. دیالوگ‌ها طبیعی و باورپذیر هستند و به خوبی احساسات شخصیت‌ها را منتقل می‌کنند. اما یکی از نقدهای وارده به فیلمنامه، عدم عمق کافی در پرداخت به موضوعات مهمی‌مانند حقوق افراد معلول و حق انتخاب آنها برای زندگی یا مرگ است. این مسائل در فیلم به صورت سطحی مورد بررسی قرار می‌گیرند و به نظر می‌رسد که بیشتر بر روی جنبه‌های رمانتیک داستان تمرکز شده است.

کارگردانی

تئیا شاروک، کارگردان فیلم، توانسته است فضای دلنشین و گرمی‌را در طول فیلم حفظ کند. استفاده از لوکیشن‌های زیبا و طبیعی، به ویژه مناظر روستایی انگلستان، به جذابیت بصری فیلم افزوده است. اما یکی از نقاط ضعف کارگردانی، عدم توجه کافی به جزئیات شخصیت‌پردازی است. به عنوان مثال، تغییرات شخصیتی ویل در طول داستان به خوبی نشان داده نمی‌شود و به نظر می‌رسد که تحولات او بیشتر ناگهانی و بدون پیش‌زمینه مناسب هستند.

موسیقی

موسیقی متن فیلم که توسط کریگ آرمسترانگ ساخته شده است، به خوبی توانسته است احساسات مختلف صحنه‌ها را تقویت کند. آهنگ‌های انتخاب شده برای فیلم نیز به تناسب با فضای داستان و حال و هوای صحنه‌ها انتخاب شده‌اند و تاثیر مثبتی بر تجربه تماشاگر داشته‌اند.

پیام فیلم

"Me Before You" تلاش می‌کند تا پیام‌هایی درباره عشق، امید، و اهمیت انتخاب‌های فردی را به مخاطب منتقل کند. فیلم نشان می‌دهد که چگونه عشق و توجه می‌توانند زندگی فردی را که امید خود را از دست داده، تغییر دهند. همچنین، به مسئله حق انتخاب افراد برای تصمیم‌گیری درباره زندگی و مرگ خود پرداخته می‌شود، هرچند که این موضوع به صورت کامل و جامع بررسی نمی‌شود.

نقد و بررسی

نقاط قوت

1. بازیگری قوی: بازی‌های امیلیا کلارک و سم کلافلین یکی از نقاط قوت اصلی فیلم است. هر دو بازیگر به خوبی توانسته‌اند احساسات پیچیده شخصیت‌های خود را منتقل کنند.
2. موسیقی مناسب: موسیقی متن فیلم به خوبی با فضای داستان هماهنگ است و به تقویت احساسات صحنه‌ها کمک می‌کند.
3. فضای دلنشین: کارگردانی و استفاده از لوکیشن‌های زیبا به جذابیت بصری فیلم افزوده است.

نقاط ضعف

1. عدم عمق در پرداخت به موضوعات مهم: مسائل مرتبط با حقوق افراد معلول و حق انتخاب آنها برای زندگی یا مرگ به صورت سطحی بررسی شده و به آنها عمق کافی داده نشده است.
2. تغییرات شخصیتی ناگهانی: تحولات شخصیتی ویل به خوبی نشان داده نمی‌شود و بیشتر ناگهانی به نظر می‌رسد.
3. عدم تناسب بازیگر با نقش: برای برخی از تماشاگران، دیدن امیلیا کلارک در نقش لوئیزا ممکن است به دلیل تفاوت زیاد با نقش قبلی‌اش در "بازی تاج و تخت" غیرقابل باور باشد.

نتیجه‌گیری

فیلم "Me Before You" با وجود نقدهایی که به آن وارد است، یکی از آثار تأثیرگذار در ژانر درام و رمانتیک محسوب می‌شود. بازی‌های قوی امیلیا کلارک و سم کلافلین، موسیقی متن مناسب و فضای دلنشین فیلم از جمله نقاط قوت آن هستند. با این حال، عدم عمق در پرداخت به موضوعات مهم و تغییرات شخصیتی ناگهانی از نقاط ضعف فیلم به شمار می‌آیند. به طور کلی، "Me Before You" فیلمی‌است که می‌تواند احساسات تماشاگر را تحریک کرده و او را به تفکر درباره مسائل مهم زندگی و عشق وادار کند.

نقد فیلم Inside Out 2: دنباله ای هوشمندانه اما از نظر احساسی کوتاه مدت

فیلم‌های انیمیشن همیشه توانسته‌اند نقش مهمی‌در صنعت سینما ایفا کنند و گاهی فراتر از مخاطب کودکانه خود رفته و بزرگسالان را نیز جذب کنند. یکی از این شاهکارها، فیلم "Inside Out" محصول ۲۰۱۵ پیکسار بود که با داستانی خلاقانه درباره احساسات انسانی، نه تنها کودکان بلکه بزرگسالان را نیز تحت تأثیر قرار داد. حالا با انتشار "Inside Out 2"، انتظارات از این دنباله بسیار بالاست. اما آیا این فیلم توانسته است به همان اندازه تأثیرگذار باشد؟

خلاصه داستان

"Inside Out 2" به دنبال داستان رایلی، دختر جوانی که اکنون به نوجوانی رسیده، می‌پردازد. با ورود به دوران نوجوانی، احساسات جدید و پیچیده‌تری به دنیای درونی او اضافه می‌شوند. جو (Joy)، غم (Sadness)، خشم (Anger)، ترس (Fear) و انزجار (Disgust) همچنان در مرکز کنترل ذهن رایلی حضور دارند، اما اکنون باید با احساسات جدیدی مانند عشق و هویت شخصی دست و پنجه نرم کنند. این ترکیب جدید احساسات، چالش‌های تازه‌ای را برای رایلی و احساسات درونی او به همراه دارد.

تحلیل هوشمندانه داستان

یکی از نقاط قوت "Inside Out 2" نگاه دقیق و هوشمندانه به فرآیند رشد احساسی انسان است. پیکسار با دقت و ظرافت توانسته است پیچیدگی‌های دوران نوجوانی را به تصویر بکشد. معرفی احساسات جدید، همانند عشق، یکی از نقاط قوت این فیلم است که به عمق شخصیت‌پردازی و تنوع داستانی افزوده است. این تغییرات نشان‌دهنده تحول و رشد رایلی و همچنین جهان درونی او است که بیننده را به فکر فرو می‌برد.

شخصیت‌پردازی احساسات

شخصیت‌های احساسات، همانند نسخه قبلی، بسیار جذاب و دیدنی هستند. جو همچنان به عنوان یک نیروی مثبت و پرانرژی به تصویر کشیده شده است، در حالی که غم همچنان نقش مهمی‌در تعادل ذهنی رایلی ایفا می‌کند. خشم، ترس و انزجار نیز هر کدام با ویژگی‌های خاص خود، لحظات خنده‌داری را ایجاد می‌کنند. اما اضافه شدن احساسات جدید، مانند عشق، به شخصیت‌پردازی این فیلم افزوده است. این احساسات جدید توانسته‌اند به خوبی در داستان جا بیفتند و لحظات احساسی و تأثیرگذاری را خلق کنند.

تصاویر و انیمیشن

پیکسار همیشه در زمینه انیمیشن‌های بصری بی‌نظیر بوده است و "Inside Out 2" نیز از این قاعده مستثنی نیست. تصاویر رنگارنگ و زیبا، جزئیات دقیق و خلق دنیای درونی ذهن رایلی، همگی نشان از دقت و توجه به جزئیات دارند. دنیای احساسات با خلاقیت و زیبایی بی‌نظیری به تصویر کشیده شده است که تماشای آن برای هر سنی لذت‌بخش است.

نقاط ضعف فیلم

اما با وجود تمام این نقاط قوت، "Inside Out 2" از نظر احساسی به اندازه نسخه اول تأثیرگذار نیست. در حالی که "Inside Out" با تمرکز بر روی مفهوم تعادل احساسات و پذیرش غم، توانست یک پیام قوی و احساسی را به مخاطب منتقل کند، دنباله آن از این نظر کوتاه می‌آید. شاید دلیل آن تعدد موضوعات و احساسات جدیدی باشد که فیلم سعی دارد به آن‌ها بپردازد. این تعدد ممکن است باعث شده باشد که عمق احساسی کمتری به هر کدام از موضوعات اختصاص داده شود و در نتیجه، تاثیر احساسی کلی فیلم کاهش یابد.

مقایسه با نسخه اول

"Inside Out" اولین فیلم از این مجموعه بود که با یک ایده نوآورانه و خلاقانه، دنیای احساسات درونی را به نمایش گذاشت و توانست تأثیری ماندگار بر جای بگذارد. این فیلم با تمرکز بر روی پیام‌های قدرتمند مانند پذیرش غم و تعادل احساسات، به یک شاهکار سینمایی تبدیل شد. اما "Inside Out 2" به دلیل پرداختن به موضوعات متنوع و معرفی احساسات جدید، نتوانسته است همان تأثیر احساسی عمیق را ایجاد کند. این مسئله ممکن است باعث شود که بینندگان احساس کنند دنباله این فیلم به اندازه نسخه اول قدرتمند نیست.

نتیجه‌گیری

"Inside Out 2" با تمام هوشمندی و خلاقیت خود در به تصویر کشیدن دوران پیچیده نوجوانی و معرفی احساسات جدید، یک تجربه سینمایی لذت‌بخش و دیدنی است. انیمیشن زیبا و شخصیت‌های دوست‌داشتنی، همچنان از نقاط قوت این فیلم به شمار می‌روند. اما از نظر احساسی، این فیلم به اندازه نسخه اول تأثیرگذار نیست و نمی‌تواند همان پیام‌های عمیق و قدرتمند را به مخاطب منتقل کند. با این حال، "Inside Out 2" همچنان یک دنباله ارزشمند و دیدنی است که توانسته است دنیای جذاب احساسات را با خلاقیت و زیبایی به نمایش بگذارد.

نقد فیلم La La Land: تلفیق رویاها و واقعیت‌ها

در این روزهایی که اخبار سینما پوشیده از فیلم و سریال‌های ابرقهرمانی نظیر Deadpool, Wolverine و The Boys است، بد نیست که به سراغ یکی از نامزدهای اسکار بهترین فیلم سال ۲۰۱۷ میلادی بپردازیم. فیلم La La Land به کارگردانی دیمین شزل جوان، برنده ۶ جایزه اسکار و ۲۴۱ جایزه در مجموع می‌باشد. این فیلم به سرعت تبدیل به یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های موزیکال دهه اخیر شد و توانست توجه بسیاری از منتقدان و مخاطبان را به خود جلب کند. در این نقد به بررسی جوانب مختلف این فیلم، از داستان و شخصیت‌ها گرفته تا موسیقی و جلوه‌های بصری، خواهیم پرداخت.

خلاصه داستان

La La Land داستان دو هنرمند جوان در لس آنجلس را روایت می‌کند که در پی یافتن جایگاه خود در دنیای هنر هستند. میا (با بازی اما استون) بازیگری است که در تلاش برای شکستن طلسم شکست‌های پی‌درپی خود در آزمون‌های بازیگری است و سباستین (با بازی رایان گاسلینگ) یک پیانیست جاز است که آرزوی باز کردن یک کلوب جاز را در سر دارد. این دو در مسیر زندگی‌شان با یکدیگر آشنا می‌شوند و رابطه عاشقانه‌ای را آغاز می‌کنند که در طول فیلم دچار فراز و نشیب‌های زیادی می‌شود.

تحلیل شخصیت‌ها

شخصیت‌های اصلی فیلم، میا و سباستین، هر یک نمایانگر بخشی از چالش‌های هنرمندان جوان در دنیای امروزی هستند. میا نماینده همه کسانی است که با رویای بزرگ وارد دنیای سینما می‌شوند اما با واقعیت‌های تلخ و ناامیدکننده روبرو می‌شوند. او بارها در آزمون‌های بازیگری شکست می‌خورد اما هیچ‌گاه دست از تلاش برنمی‌دارد. اما استون در این نقش با ارائه یک بازی گرم و دلنشین، توانسته است عمق احساسات و تعهد شخصیت میا را به خوبی به نمایش بگذارد.

سباستین نیز شخصیتی است که با عشق به موسیقی جاز و آرزوهای بزرگ، با چالش‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کند. او از شغل‌های مختلف برای تأمین هزینه‌های زندگی‌اش استفاده می‌کند و در عین حال به دنبال فرصتی برای تحقق رویای خود است. رایان گاسلینگ در این نقش با بازی جذاب و مهارت‌های موسیقیایی خود، شخصیت سباستین را به یک شخصیت باورپذیر و همدلی‌برانگیز تبدیل کرده است.

موسیقی و آوازها

یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های La La Land موسیقی آن است که توسط جاستین هورویتز ساخته شده است. هورویتز توانسته است با ترکیب موسیقی کلاسیک‌هالیوود و عناصر مدرن، یک مجموعه موسیقیایی فوق‌العاده ایجاد کند که نه تنها داستان فیلم را تقویت می‌کند بلکه به‌عنوان یک عنصر مستقل نیز شنیدنی و لذت‌بخش است. آهنگ‌هایی مانند "City of Stars" و "Audition (The Fools Who Dream)" از جمله آهنگ‌های به‌یادماندنی این فیلم هستند که توانسته‌اند در دل مخاطبان جایگاه ویژه‌ای پیدا کنند.

جلوه‌های بصری و طراحی صحنه

جلوه‌های بصری و طراحی صحنه در La La Land نیز از دیگر نقاط قوت این فیلم هستند. دیمین شزل با استفاده از رنگ‌های زنده و شاد، طراحی صحنه‌های خیره‌کننده و استفاده هوشمندانه از نور و سایه، توانسته است جوی رؤیایی و جادویی برای فیلم ایجاد کند. صحنه‌هایی مانند رقص میا و سباستین در گرگ و میش شب بر روی تپه‌های لس آنجلس یا رقص در آسمان در رصدخانه گریفیث، از جمله صحنه‌هایی هستند که با جلوه‌های بصری فوق‌العاده خود در ذهن مخاطبان حک می‌شوند.

تم‌های محوری

La La Land علاوه بر روایت یک داستان عاشقانه، به بررسی تم‌های عمیق‌تری نیز می‌پردازد. یکی از مهم‌ترین تم‌های این فیلم، تعارض بین عشق و جاه‌طلبی است. میا و سباستین هر دو عاشق هم هستند اما برای رسیدن به آرزوهای خود مجبور به تصمیم‌گیری‌های دشواری می‌شوند که تأثیر مستقیمی‌بر رابطه‌شان دارد. فیلم به زیبایی نشان می‌دهد که گاهی اوقات دستیابی به رویاها مستلزم قربانی کردن چیزهایی است که برایمان ارزشمندند.

سبک موزیکال در عصر مدرن

در حالی که ژانر موزیکال سال‌ها بود که در سینمای آمریکا خاک می‌خورد و کمتر کسی به سراغ آن می‌رفت، شزل با La La Land نشان داد که این سبک همچنان می‌تواند زنده و جذاب باشد. سرمایه‌گذاران علاقه‌ای به هزینه کردن بر روی ایده این فیلم نداشتند و شزل برای مدت زمانی مجبور شد که این ایده را کنار بگذارد و به سراغ ساخت فیلم Whiplash برود. موفقیت‌های Whiplash و کسب عناوین نامزدی در اسکار به شزل اعتبار لازم را داد تا بتواند سرمایه 30 میلیون دلاری برای La La Land جذب کند.

پایان‌بندی

پایان‌بندی La La Land یکی از بحث‌برانگیزترین و در عین حال تاثیرگذارترین بخش‌های فیلم است. فیلم با یک رویاپردازی زیبا از زندگی‌ای که میا و سباستین می‌توانستند با هم داشته باشند به پایان می‌رسد، اما در نهایت واقعیت را نشان می‌دهد که آن‌ها هر یک راه خود را رفته و به رویاهای خود دست یافته‌اند، اما بدون یکدیگر. این پایان‌بندی، تلخ و شیرین است و توانسته است احساسات مخاطبان را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

موسیقی و رقص

قدرت کارگردانی و فیلمبرداری این فیلم یکی از نقاط قوت و تحسین برانگیزی است که در جای جای فیلم دیده می‌شود. از سکانس پلان‌ها و برداشت‌های طولانی گرفته تا نورپردازی و تمرکز بر جزئیات فیلم از جمله این موارد است. برداشت‌های طولانی که از همان آغاز فیلم شروع می‌شود و در سکانس‌های رقص به اوج خود می‌رسد. در بخش نورپردازی هرچقدر که به پایان فیلم نزدیک می‌شویم با چاشنی تدوین، حد فاصل میان رویا و واقعیت به طرز باورنکردنی غیرقابل تشخیص می‌شود. موسیقی و رقص با قاطعیت ویژگی متمایزی است که باعث موفقیت این فیلم شد. رقص‌های دونفره در میان آسمان شب ستاره، در و دیوارهای اتاق و سپیدی و سرخی شب و روز با موسیقی کم‌نظیری که کمتر کسی می‌تواند به آن ایراد بگیرد.

رویاها و واقعیت‌ها

داستان این فیلم روایتگر نقش رویاها در مسیر رسیدن به آرزوهایمان است. از موسیقی که در مهمانی تابستانه می‌گوید: «از این جمع یکی تو رو به اوج می‌رسونه» و آشنایی که باعث همین اتفاق می‌شود. با گذشت زمان، سباستین و میا شیفته یکدیگر می‌شوند تا جایی که زیر یک سقف زندگی می‌کنند. سباستین عضو گروه موسیقی به مدیریت هم‌کلاسی دوران مدرسه‌اش می‌شود و با وجود اینکه از بودن در آن بند و نواختن سبک جاز متناسب با جوانان لذت نمی‌برد، به این کار ادامه می‌دهد. سباستین، میا را با یک دیت خانگی شگفت‌زده می‌کند و در همین شب است که اختلاف‌ها شدت می‌گیرد، اما رابطه آن‌ها همچنان پایدار است. در بین این اتفاقات و حوادث، میا تصمیم می‌گیرد که کاری که در دوران کودکی تبحر داشته را انجام دهد: نمایشنامه‌ای تک نفره را آماده می‌کند و با اجاره کردن یک سالن تئاتر، به تنهایی اجرا می‌کند. اما سباستین به خاطر همزمانی عکاسی بند نمی‌تواند به نمایش برسد و از آن هم استقبال خوبی نمی‌شود. سباستین در آخرین لحظات می‌رسد ولی کار از کار گذشته. میا ناامید و مبهور تصمیم می‌گیرد به خانه خانوادگی خود برگردد و همه چیز را فراموش کند. وقتی که وارد اتاق خود می‌شود، پوسترهای بازیگرانی را می‌بینیم که افتاده است. پوسترهای افتاده میا و بند سباستین همگی نشان‌دهنده دور شدن از آرزوها هستند.

پایان داستان

سباستین تماسی دریافت می‌کند و می‌شنود که عوامل فیلم جدیدی از نمایشنامه او خوششان آمده است و همین باعث می‌شود به دنبال میا برود و او را برای برگشتن قانع کند. او پذیرفته می‌شود و برای رسیدن به آرزوهایش به لوکیشن محل فیلمبرداری در پاریس می‌رود. ترافیک؛ پایان و آغاز هر دو از اینجا نشات می‌گیرند. همان ترافیکی که اولین دیدار میا و سباستین را رقم زد، قرار است آخرین دیدار آن‌ها را هم رقم بزند. میا و سباستین پس از 5 سال موفق شده‌اند: یکی به کلوب آرزوهایش رسیده و دیگری پوسترهای فیلم سینمایی‌اش در سراسر شهر آویخته شده است. خارج شدن از ترافیک، آن‌ها را اتفاقی به سمت کلوب سباستین با همان اسم و لوگویی که میا پیشنهاد داده بود (Seb’s) می‌کشاند. میا متوجه این قضیه می‌شود. هراسان و بهت‌زده با همسرش روبروی سن اجرای گروه موسیقی سباستین می‌شود. اجرا به پایان می‌رسد و سباستین میکروفون را در دستش می‌گیرد و ملاقات در این صحنه رقم می‌خورد. سباستین به سراغ پیانو می‌رود و همان آهنگی که در ابتدا میا شنیده است را برای آخرین بار اجرا می‌کند. میا در رویایی فرو می‌رود: رویایی که همان‌گونه برنامه‌ریزی شده بود. سباستین هیچ‌وقت پیشنهاد بند را قبول نمی‌کند. اجرای میا فوق‌العاده است و سباستین هم حضور دارد. با هم ازدواج می‌کنند و صاحب بچه می‌شوند. میا بازیگر می‌شود و سباستین کلوب خود را تاسیس می‌کند اما این بار با یکدیگر. آهنگ به پایان می‌رسد و در واقع رویا به پایان می‌رسد. میا به پیشنهاد شوهرش تصمیم به ترک کلوب می‌کند اما لحظه خروج میا برمی‌گردد و مهم‌ترین نگاه فیلم شکل می‌گیرد. هر دو لبخند می‌زنند اما انگار چاره‌ای وجود ندارد و باید پذیرفت که از نوستالژی و غم‌های پذیرفته‌شده عبور کرد، وگرنه باید هر روز به پای خاطرات نشست و آرزوها را در رویا دید.

نتیجه‌گیری

La La Land با ترکیب یک داستان عاشقانه جذاب، موسیقی فوق‌العاده، بازی‌های برجسته و جلوه‌های بصری خیره‌کننده، یکی از بهترین فیلم‌های موزیکال دهه اخیر محسوب می‌شود. این فیلم نه تنها به عنوان یک اثر هنری بسیار موفق است، بلکه به‌عنوان یک تجربه سینمایی فراموش‌نشدنی، توانسته است جایگاه ویژه‌ای در قلب مخاطبان و منتقدان به دست آورد. La La Land نه تنها تجلیلی از رویاپردازی و عشق است، بلکه نمایانگر چالش‌ها و واقعیت‌های زندگی هنرمندان جوان در دنیای امروز است. این فیلم به زیبایی نشان می‌دهد که رویاها و عشق‌ها چگونه می‌توانند مسیر زندگی انسان‌ها را تغییر دهند و گاهی اوقات، برای رسیدن به آن‌ها باید چیزهای ارزشمندی را قربانی کرد. اما آیا گذشت از سباستین کار درستی بود؟ این سوالی است که هر بیننده‌ای باید خود به آن پاسخ دهد.

تعهد و قول بودن